basəfa — f. və ə. səfalı, könülaçan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbaz — f. sözü, hərəkəti xoşa gələn; könülaçan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilgüşa — f. ürəkaçan, könülaçan, fərəhləndirən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müfərrih — ə. 1) fərəhləndirən, şadlandıran, sevindirən; 2) ürək sıxıntısı dərmanı; 3) narkotik maddənin bir növü. Müfərrihiyaqut 1) yaqutabənzər; 2) könülaçan, fərəhləndirən; 3) şərab, çaxır … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ac-yalavac — is. və sif. Ac, heç bir şeyi olmayan, yoxsul, dilənçi, səfil. <Azyaşlı uşaqlar> ac yalavac, dilənçi günündə yaşayır, gecə gündüz insan qüvvəsindən xaric işləyirdilər. H. S.. Ac yalavac qoymaq – hər şeydən məhrum etmək, varyoxunu əlindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basəfa — sif. <fars. ba. . . və ər. səfa> Səfalı, könülaçan. Amma bura da çox basəfa yerdir ha! Ə. H.. Yaylağa gələn adamların çoxu şəhərə, kəndə getmirdi. Basəfa yer seçib, buralarda . . düşürlər. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canfəza — sif. klas. Ürəkaçan, fərəhverən, könülaçan. Apardı könlümü bir xoş, qəməryüz, canfəza dilbər; Nə dilbər – dilbərişahid, nə şahid – şahidi sərvər! Həsənoğlu. Müşkü ənbər saçından utandı; Canfəza müşk, tazə ənbərsən. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilara — sif. <fars.> şair. Ürəkaçan, könülaçan, dilbər; sevgili (klassik şeirdə gözəlin epitetlərindən biri). Dəhanı gülşəkər, zülfü dilara. Ə. Nəb.. Leyk hanı səndə bəsirət gözü; Ta görəsən vəchi dilarasını? M. Ə. S.. Rüxsari dilarasına bax, şeir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilgüşa — sif. <fars.> klas. Ürəkaçan, könülaçan, fərəhverən, səfalı, şən. Niqabın üzdən aç, ey gül; Kim, olsun dilgüşa məclis. S. Ə. Ş.. Ancaq onu demək lazımdır ki, o vaxtdan gündən günə bağ daha da dilgüşa və fərəhəfza bir mənzərə alırdı. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilkeş — sif. <fars.> klas. 1. Ürəkaçan, könülaçan, qəlbi sevindirən. Ey camalı günəş, zülfləri dilkeş; Cana saldın atəş, çıxanda sərxoş. M. P. V.. Ol mənzəreyi dilkeşə min çeşmlə guya; Bir riqqət ilə çərx özü eylərdi təmaşa. A. S.. 2. Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti